Odelsk położony na terenie grodzieńskiego wzniesienia 138 m n.p.m. Najwyższe wzniesienie to Góra Szybienska, niezalesiona. Większa część terenu to antropogieniczna w wygladzie wiejskich krajobrazów i zalesień.
Pożyteczne bogactwa to: torf, kreda, glina, piasek, materiał kszemionkowy, błota lecznicze. Tereny o gruncie miejscami podmokłym.
Na terytorium występuje duża ilość kamieni i głazów naniesionych przez lodowiec
Niedaleko od Odelska znajdują się pokłady gliny. Dzięki czemu na tych terenach powstawały wypalarnie dachówki i cegły. Funkcjonowały dwie nieduże manufaktury. Jedno z nich należało do Żyda z Kolonii Izaaka, 1,5 km od Odelska. Na tej manufakturze przygotowywano cegłę wysokiej jakości, dachówkę, ceramikę, naczynia kuchenne. Druga manufaktura należała do dwóch miejscowych właścicieli: Bronisława Szupickiego i Józefa Zwierżewicza, oni wyrabiali cegłę i dachówki, o czym świadcza ich nazwiska na dachówkach, pozostałe u niektórych mieszkańców Odelska.