Przez teren Odelska i okoliczne miejscowości w ciągu tylu wieków przeszło wiele wojen. Zachowały się informacje, że na terenie parafii odelskiej istniało dużo mogiłek wojennych, niemal w każdej wsi. W 1782 r. na tych cmentarzyskach wiejskich nie chowano już kolejnych zmarłych.

W połowie XVII w. Odelsk i okolice były terenem przemarszu wojsk litewskich, polskich i moskiewskich. To przyniosło wielkie straty dla miasteczka i okolicznych wsi. Wsie Bahoniki, Drawie i Malawicze zostały zasiedlone przez Tatarów. W czasie I wojny światowej Odelsk był jako jedno z pierwszych miasteczek okupowany przez wojska niemieckie. W rejonie Odelska stacjonowały wojska niemieckie 12 armii. Okupanci przez 4 lata eksploatowali i rabowali te tereny. II wojna światowa jak rozpoczęła się 1 września 1939 r. na zawsze zachowała się w pamięci mieszkańców Odelska. Ponad 20 rezerwistów i poborowych z Odelska trafiło na front polsko-niemiecki. Różnie potoczyły się ich losy, niektórzy zaginęli bez wieści, niektórzy zostali ranni, niektórzy zostali zabici. Zginęli: Mieczysław Budrewicz, Franciszek Kuklik, Antoni Łokić, Józef Kuklik, Antoni Rutkowski. Podczas obrony portu w Gdańsku Nikodem Piełuć był ciężko ranny i został do śmierci inwalidą.

Okupacja hitlerowska przyniosław miejscowej ludności tragedię. Na podstawie podejrzeń w pomocy dla partyzantów został roztrzelany mieszkaniec wsi Skroblaki: Jan Olizarowicz, na roboty do Niemiec zostali wywiezieni: Walerian Nowacki, Amelia Kondrusiewicz, Weronika Budrewicz, Halina Gołembiewska, Maryna Barcewicz. Wiktor Szupicki był roztrzelany za to, że sprzeciwił się wywózce swych dzieci na roboty do Rzeszy.

Liczni mieszkańcy Odelska walczyli na różnych frontach II wojny światowej. W szeregach Dywizji im. Tadeusza Kościuszki walczyli: Wacław Piasiecki, Franciszek Szanciło, Wiktor Piątkowski, zginęli: Kazimierz Miłachowicz, Józef Jaroszewicz, Józef Lenartowicz, zginął bez wieści: Antoni Kondrusiewicz, a Nikodem Barcewicz został inwalidą.

Wyzwolenie z pod niemiecko-faszystowskiej okupacji przyszło w lipcu 1944 r. Po odejściu wojsk niemieckich pozostała granica państwowa niemiecka. Wiele wsi, które wchodziły w skład parafii odelskiej znalazły się po Białoruskiej stronie granicy: Usnarz, Nomiki, Zubrzyca, Wojnowce, a także wiele miejscowości powiatu sokólskiego. Później granica państwowa miała przechodzić wzdłuż linii Curzona, 2 km na wschód od Odelska, niedaleko wsi Plebanowce. Granica podzieliła parafię odelską. Według miejscowej opinii Odelsk powinien znaleźść się po stronie Polskiej, ale w Odelsku był murowany budynek gminy, w którym zatrzymał się sztab wojsk pogranicza to zadecydowało, że odelsk znalazł się w ZSRR.