Kościół w Odelsku był ufundowany przez króla Kazimierza IV Jagiellończyka (1440-1490) w 1490 r. Mianowicie to król wydzielił fundusze na powstanie tu świątyni. Przez to wydarzenie poraz pierwszy w źródłach drukowanych zaczęto wspominać tę miejscowość. Kościół kilka razy był niszczony przez pożar.
Obecny kościół pochodzi z początku XVIII w. Na dzisiaj jest to drugi na Bialorusi kościół drewniany z XVIII w. W światyni znajdują się cudowne obrazy: Matki Bożej Odelskiej i św. Antoniego Padewskiego.
Parafia odelska liczy 525 lat i jest jedną ze starszych wspólnot parafialnych na Białorusi.
Sam obiekt sakralny na planie prostokąta, o trzech nawach, z 2 niewielkimi przybudówkami. Centralna nawa i absyda są nakryte owalnym dachem z dekoracyjną wieżyczką. Nawy boczne posiadają jednostopniowy dach.
Szczególnie interesujące, co należy zobaczyć w kościele to pięć różnych ołtarzy wykonanych przez różnych mistrzów. W głównym ołtarzu znajduje się obraz Matki Bożej Odelskiej z Dzieciątkiem Jezus na rękach. Ten obraz był specjalnie namalowany dla kościoła w Odelsku i uchodzi za cudowny.
W prawej nawie znajduje się ołtarz św. Antoniego z Padwy, a w nim cudami słynący obraz Cudotwórcy z Padwy, który jest czczony wśród mieszkańców Odelska jak i okolicznej ludności.
W lewym ołtarzu nawy bocznej znajdują się obrazy św. Kazimierza Królewicza i św. Heleny. W czwartym ołtarzu znajduje się obraz Matki Bożej i św. Stanisława biskupa i męczennika. W piątym ołtarzu znajduje się obraz św. Józefa Oblubieńca NMP.
W kościele znajdują się stare organy o napędzie miechowym i elektroniczne. Te organy są urzywane w czasie Liturgii. Organistką jest pani Zosia.
Pod kościołem znajdują się dwa kamienne grobowce. Jeden z nich znajduje się w centralnej części kościoła, w którym pochowany jest Ożycki, a w drugim Nowicki, krajczy łotoczycki.
Kościół pw. Wniebowzięcia NMP w Odelsku jest pomnikiem architektury XVIII w. i jest chroniony prawem na Białorusi.